Die lieve goede Sint

Ook de Sint is in Villa Kakelbont ( zo heet ons huis, want we hebben een Pippi met een piemeltje in huis, zegt hij zelf) aangekomen. De schoen is al een keer gezet, en zwarte Piet deed er een Thomas treintje in. Niet helemaal de juiste, want "eigenlijk houdt hij niet zo van Mavis, maar kleine Pippi wilde liever Henry". En eigenlijk wil kleine man zijn schoen ook niet zetten, want dat doet zo'n pijn aan zijn voeten. Ik ben nog steeds bezig uit te leggen dat wat er in zijn schoen zit, we er natuurlijk weer uithalen voordat we de schoenen aantrekken. Het begrip "schoenzetten" is nog een beetje te abstract.
Ook krijgen we overal mooie kleurplaten die kleine man in kan kleuren en dan bij bijv. de B.oerenbond of de A.lbert Heijn in kunnen leveren. Maar kleine man heeft daar zijn eigen ideeën over. Hij wil niet kleuren, maar knippen. Dus wordt elke kleurplaat in minuscule kleine stukjes geknipt, en vervolgens opgezogen of in de papierbak gegooid. Nu ben ik als moeder best trots dat hij al zo goed kan knippen, maar ik had zo'n ideaalplaatje in mijn hoofd van een leuk Sinterklaashuis, vol met zelfgeknutseld spul.
De intocht was ook iets anders dan we gepland hadden. Meneer had helemaal geen zin om in de rij te staan voor die goede man. Ik gaf hem geen ongelijk.
Maargoed, nu gaan we a.s. woensdag naar een poppenkastvoorstelling over Sinterklaas. Gespeeld door mijn schoonzus, in een theater. Ben benieuwd of we het tot het einde volhouden.

Peuterpraat

* "Kijk mama, een oedda ( Boeddha ).
* tegen zijn banaan die hij aan zijn oren houdt "ik zet je even op de speaker ".
* "nee mama, dat is geen feestboek ( facebook ) maar een computer."
* in een vol restaurant "IK MOET POEPEN".
* eenmaal terug van de wc " IK HEB WEL 3 POEPEN GEDAAN"( restaurant zat nog steeds vol )

Ha ha ha hachee.....

Ondanks dat we echt niet mogen klagen over het weer, gisteren bij ons 16 graden, vind ik het vandaag maar een saaie grijze dag. Echt een dag om heerlijke hachee te maken. Alleen, de A.H had geen hacheevlees. Althans, niet in stukjes. Aangezien mijn vleeskennis niet zo denderend is, koos ik na lang nadenken toch maar voor magere runderlappen. Eenmaal thuis even moeders gebeld of dat ook goed is. Volgens haar wel, en nu staat er al een aantal uren heerlijk vlees te sudderen op mijn gasfornuis.

Ondertussen haalt kleine man me het bloed onder de nagels vandaan. Kennen jullie dat? Dat bijna de hele dag door de grenzen verkend worden? Zijn oren heeft hij duidelijk ergens verloren, en we hebben ze nog niet teruggevonden. Maarja, ook dat gaat wel weer over en meestal is het gewoon een heerlijk menneke.

Gisteren mocht hij zijn zindelijkheidsbeloning ontvangen. Met zijn tweeen naar Eindhoven met de trein om daar in de stad onderbroekjes te kopen. De keuze was snel gemaakt. Meneer koos voor Cars-onderbroeken.
Ongeveer de deze. Eigenlijk wilde hij Spiderman onderbroeken, maar deze moeder is daar geen fan van.
Daarna een lekker ijsje gegeten en toen weer met de trein terug. een zeer geslaagde dag. Meneertje is dus bijna helemaal zindelijk. Af en toe een klein ongelukje, en 's nachts nog wel een luier. Joepie.

Een avondje uit, oftewel, hoe wij zijn verrast door een geweldige Nederlandse zangeres.

Een paar weken geleden had ik van mijn werk een avondje uit gewonnen in het kader van de dag van de kinderopvangleidster. Een hele mond vol.
Van de 200 collega's mochten er 5 gaan en ik was een van de gelukkigen. Samen met manlief hadden we een voorstelling van Stevie Ann gewonnen. Ik kende haar niet, ben dus wat gaan googlen en was nog niet veel wijzer geworden.
Volkomen blanco gingen we naar de Schalm in Veldhoven.
We waren zeer aangenaam verrast. Wat een stem, wat een mooie songs, en dan te bedenken dat ze alle liedjes met haar 26 jaar allemaal zelf schrijft. Ik ben om. Voortaan gaat Stevie Ann in de auto mee en kan ik heerlijk meebleren met haar liedjes ( totdat kleine man weer vraagt of Dirk Scheele erop mag ).

nieuw machientje

Kijk eens wat ik van mijn mamaatje kreeg:

Ze stelde voor op mijn oude Lewenstein om te ruilen met haar Bernina. Een prima ruil, lijkt me zo.
De L.IDL heb ik terug naar de winkel gebracht. Hij liep niet goed en liep elke keer vast bij iets dikker stof. Daarom besloot ik om nog even door te sparen en daarna een goede te kopen. Maar dat hoeft nu niet meer.

En dit wordt mijn nieuw projektje:

Het linkse broekje natuurlijk. Ben ook helemaal weg van het olifantenstofje van Z.NOK design, maar die is moeilijk te krijgen, of heel prijzig. Het moet wel leuk blijven.

Wordt weer vervolgd.

Vanavond hebben papa en mama vrij spel. Ik heb een optreden van Stevie Ann gewonnen op mijn werk. Ik ken haar niet, maar een avondje naar het theater is altijd leuk. Kleine man gaat voor het eerst bij een vriendje logeren. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan.
En.....kleine man draagt al de hele dag een onderbroekje in plaats van een luier. Ik ben zo trots. Net is het even verkeerd gegaan tijdens het buitenspelen, maar voor de verdere rest nog helemaal droog. Kleine mennekes worden groot.....

Trots

Na een avondje zwoegen, uithalen en weer opnieuw beginnen, is dit het resultaat:

Oke, hier en daar weer wat foutjes, maar al met al ben ik niet ontevreden met het eindresultaat. Nu zit het truitje in de wasmachine en morgen kan hij hem aan. Een lekker wintertruitje van zachte joggingstof.

Niet consumeren moet je leren.....

Tjongejonge, hebben jullie dat ook? Dat aan het einde van de maand je denkt "waar is al dat geld gebleven?" Ik wel! Op de een of andere manier geef ik veel uit, maar doe echt geen gekke dingen. Geen dure phones, geen dure uitstapjes, geen dure kleding etc. En toch verdwijnt ons geld zomaar. Een raadsel.
Daarom maar weer eens een lijstje gemaakt met mijn vaste lasten, mijn inkomsten ( ook niet onbelangrijk ) en wat ik dan per maand overhoud aan kleed/schoen/uiteet/etcgeld. Niet veel dus.
De kinderopvang wordt ook zo duur, en de teruggave een stuk minder. En ik weet wel dat als je een kind heb je zelf voor de kosten op moet draaien. Maar als er bijna 1 salaris opgaat aan kinderopvang, is er toch iets verkeerd.

Dus daarom ben ik nu iets nieuws aan het uitproberen. Iets heel ouds eigenlijk. Ik pin nu per maand € 100,00 voor mezelf voor extra uitgaven zoals kleding/schoenen ed. En als dat op is, is het op. Geen gepin tussendoor, maar bewust worden van de waarde van geld. Wordt vervolgd.

En ik ben begonnen met een ander truitje voor kleine man die hopelijk wel gaat passen. Patroon overgenomen van de K.nippie en goed nagemeten samen met mijn lerares. Nu moet het een passend modelletje zijn. De lockmachine staat al beneden. Vanavond is moeders lekker bezig.

breien en naaien

Afgelopen week maakte ik een mooie shawl van garen van K.atia. De shawl was zo af, en het effect erg leuk ( al zeg ik het zelf ). Kijk maar:

ook maakte ik vandaag het vestje af voor kleine man. Op de naailes alleen maar gewerkt op de biaisband, maar vandaag alles in elkaar gezet. Het locken ging als een tierelier:

Zelfs het inrijgen ging goed. Maar tevreden over het eindresultaat ben ik niet. Zakken zitten niet helemaal recht, en door de biasband valt dat extra op. Maar ook het modelletje valt zo raar uit. Erg wijde hals, vrij breed en kort. Dit moest het worden:

En dit is het geworden:

Ach ja, voor een eerste projectje is het niet slecht, maar dit vraagt nog wel om veel oefening.

naaien enzo....

Ondanks alle emoties en hektiek van afgelopen week, zijn we toch wel produktief geweest.
Zo maakten kleine man en ik een lekkere kruimelkoektaart:

maakte ik een lekkere grote pan erwtensoep, in de mosselpan:

heb ik van mijn schoonmoeder les gehad in het inrijgen van een lock-machine, en het lukte ook nog:

Kocht ik bij de L.IDL een naaimachine:

Maakte ik van deze legermotief:

Een fietsstoel van spijkerstof, met hier en daar schoonheidsfoutjes, maar alles beter als legermotieven bij kinderen:

En ben ik op de naailes begonnen met een groen vestje voor mijn kleine man, compleet met lussen en rijgen:

rust zacht, lieve stiefpapa

Vanacht is mijn stiefvader, de man van mijn moeder, na een kort, maar erg pijnlijk ziekbed overleden.
Waardevol zijn de laatste momenten met hem geweest. Samen met mijn moeder, mijn vriend en ons kind heel bewust afscheid kunnen nemen. Nog aan elkaar verteld hoe we van elkaar genoten hebben. Elkaar nog even aan kunnen raken.
Nu is zijn pijn voorbij. Rust zacht o(pa).

lockmachine

Mijn lockmachine is gemaakt voor € 35,00. Gekregen van mijn moeder, een oudje, een Lewenstein multilock, maar ik weet alleen niet hoe dat ding werkt!!! Dus als er mensen zijn die tips hebben, altijd welkom.

genieten, met een grote G

Dit weekend hebben we zo genoten. Natuurlijk van het lekkere weer. Grote man maakte mijn fiets, zodat ik nu en een fietsstoeltje en een fietstas erop kan hangen:

Probeer ik een ander stofje op deze fietsstoel te naaien, want ik houd niet van legermotieven, zeker niet bij kinderen:

Keek kleine man een oude film van zijn grote heldin Pippi:

Noemt hij mij steevast Annika:

Terwijl ik dat eigenlijk een zeur-kind vind. Zou hij mij zo zien? Als een zeurmoeder??? Denk het niet.
En papa is natuurlijk Tommie.

Op zijn Woezel en Pip stoeltje kijkt hij erg geboeid naar de avonturen van Pippi. Hij heeft zichzelf nu dus ook omgedoopt tot Pippi.

En verder gingen we met vrienden drinken bij een dorpsboerderij, maakte ik voor iedereen een lekkere pasta en genoten we van een heerlijk weekendje.

O ja, en mijn naaimachine is ook weer nagekeken. Helaas naait hij niet zo goed jeansstof. Althans, als ik jeans door moet stikken. Morgen kan ik mijn lockmachine ophalen. en dan gaat het echte werk beginnen. Ik heb net bij de Greeff bedrukte tricot gekocht voor €10,00 de kilo. Weet nog niet wat ik ermee ga doen. Misschien iets van een tuniekje, of een shirt met vlindermouwen. Eerst nog een leuk patroon vinden.

recyckleren, kunst, was en de dagelijkse dingen

Vandaag en gisteren werkte ik aan mijn broekje voor kleine man. helaas staat mijn oude lewenstein nu bij de reparateur, en kijk ik verlekkerd naar een nieuwe naaimachine.

Bakte ik een stapel pannenkoeken voor kleine man en zijn vriendjes ( en de moeders die meekwamen ),

Viel kleine man op de grond in slaap. Spelen is zo vermoeiend.

Kocht ik bij de Z.eeman een stoere jas voor € 13,00.

Streek ik een stapel was weg.

Maakte kleine man kunst op papier ( en ook een beetje op zichzelf ).

een zondagse dag

Vandaag gingen we kleine man ophalen nadat hij twee nachten bij opa en oma had gelogeerd. Hij heeft het heel fijn gehad. Hij was gaan fietsen met opa naar de struisvogelboerderij, fijn door de bossen gewandeld met zijn twee (stief)nichtjes, lekkere frietjes gegeten en de dag daarna spaghetti, goed geslapen en opa en oma hebben ook enorm genoten. Lijkt me ook heel speciaal om het kind van je dochter te logeren te krijgen.
Daarna zijn we naar een gezondheidsbeurs gegaan, want oma organiseerde dat. Ik heb een heerlijke voetreflexmassage gehad. Maar er waren ook klankschalen, shiatsumassages, kruidenleer, bioresonantie en noem maar op. We hielden het er niet lang vol, kleine man vond er niet veel aan ( en ik geloof grote man ook niet zo ).
Thuis wel even over de beurs nagepraat. Ik denk dat er op dit moment veel mensen vastlopen in de hectiek van alle dag. Van alles moeten, veel in je hoofd zitten, weinig met je lichaam doen. De alternatieve circuit bied dan soms soelaas, alhoewel ik niet alles geloof. Een voetreflexmassage kan heerlijk zijn. je voelt dat er wat gebeurt onder je voet en soms al in je lijf.
Ik heb zelf Reiki 1 en 2. Ik doe er nu niets mee, maar in het verleden had ik er wel baat bij. Even alleen met jezelf bezig zijn, je aandacht in het hier en nu.

Eenmaal thuis even lekker rustig aan gedaan. De mannen lagen samen op de bank te slapen, mama achter het internet. Van schoonmoeder kregen we een grote courgette. Niet lekker om die zo te gebruiken, maar wel om er heerlijke soep van te maken.
Samen met een uitje, knoflook, soepballetjes en bouillon maakten we een lekker soepje van voor van de week.

Toen kleine man naar bed ging, heb ik de naaimachine voor de dag gehaald. Een oudje, gekregen van mijn schoonmoeder:

Ik wilde eigenlijk verder gaan met mijn broekje, maar denk dat ik toch maar weer wacht tot de naailes. Er zitten teveel pasjes en beleggen in om er zelf aan te beginnen.
Dit  moet het ongeveer worden: ( maar dan geen legerstof, want ik houd niet van legerstofjes bij kinderen. Er is al geweld genoeg )

Tja, slechte foto. Maar het is met klepzakjes, schuin doorgestikt enz. Het stof voor het vestje heb ik ook al binnen. Projekt 2 wordt dat.

Fijne avond.

Tis jammer

* dat ik geen I-phone heb, waarmee ik meteen fotookes kan maken van bijv. de lekkere sushi die liefje en ik       gisteren aten in een sushirestaurant
* dat ik niet veel sushi heb gegeten omdat mijn buik raar doet
* omdat kleine man twee dagen logeert bij opa en oma en mama daar buikpijn van heeft
* dat de naailes langzaam, maar gestaag gaat.
* dat ik nog niet zo creatief ben die allerlei leuke broekjes/jurkjes/tuniekjes etc. in elkaar flanst
* dat mijn rug zo verrekte zeer doet
* zodat ik vandaag, kindloos dus, een boel werk wilde verzetten
* uiteindelijk liefje de voortuin heeft gedaan, ik een hele grote wasmand heb weggewerkt, en weer spullen naar de kringloop heb gedaan.

Tis wa!!

We zijn begonnen....

Afgelopen dinsdag de eerste naailes gehad. Vriendin heeft nog nooit een naaimachine aangeraakt, had er wel eentje gekocht een jaar geleden, maar was nu al kapot! Die moeten we eerst laten repareren. Dan maar een patroon uittekenen. Vriendin wist niet wat ze bedoelde. Nadat we het een en ander hadden uitgelegd, is ze begonnen met een simpel broekje voor haar dochtertje.
Ik ben uit een oude spijkerbroek van mij een broek voor kleine man aan het maken. Het past er net uit denk ik.
Ik heb er echt zin in. Ben net al naar een stoffenzaak geweest, maar ik ga een keertje zonder kleine man daar lekker rondneuzen.

En vanavond is het weer mosseltijd. Een heerlijk repectje, gekregen van mijn collega.
Voor twee kilo mosselen:
een spaanse peper en gember fruiten in de olie.
Daarna mosselen erbij.
Blikje kokosmelk erbij en zo gaar laten stomen. Daarna nog een lekker lenteuitje erbij en smullen maar.

Twee vriendjes

Samen met zijn vriendje ging kleine man naar de dierentuin. Mama ging ook mee, papa moest werken. Wat zijn ze groot en indrukwekkend, die olifanten.