Prietpraat

* mama, ik wil niet via de snelweg rijden, ik wil via de langzaamweg.

* mama, weet je wat ik wil worden als ik groot ben? Poepzuiger ( hij ziet wel eens zo'n karretje rijden die hondepoep opzuigt )

* Waarom ben jij een jongen? Zijn antwoord was omdat hij centjes heeft.

* Mag ik met zonder mouwen naar buiten?

* mama, jij bent lief. Mag ik nu een snoepje?

deze week...

* hebben we strijd om de korstjes,
* is kleine man in de ban van letters en cijfers,
* kochten we een hijskraan bij de kringloop voor € 0,50
* maakte ik kunst met peuters op het kinderdagverblijf ( die paarse is "zomer"en de groene "lente")
* geniet Poes van het zonnetje.


Maar ook waren allebei mijn mannen ziek. Kleine man weer hoge koorts ( over de 40,0 graden ) en hoesten en grote man iets minder koorts en ook hoesten.
En geniet ik van het goede weer. Mijn seizoen is begonnen. Laat de lente maar komen en heel lang blijven.

thuisblijfmoeder ja/nee

We hebben een dilemma. En niet zo'n kleintje ook. Het gaat niet over het feit of ik die leuke schoenen in het blauw of in het bruin wil hebben. Nee, dit gaat over iets veel groters.
Over een paar maanden, eind december om precies te zijn, wordt kleine man 4 jaar. En dan mag hij naar de basisschool. Niet iets waar moeders naar uit kijkt, maar toch. Het hoort erbij, dus ook mijn kleine man gaat de wereld verkennen.
Nu zit hij nog gewoon 3 dagen per week op het kinderdagverblijf waar ik werk. 's Ochtends neem ik hem mee, en als ik klaar ben met werken, gaat hij weer fijn met mij mee naar huis.

Maar volgend jaar niets van dat alles. Dan moet kleine man eerst 's ochtends naar de voorschoolse opvang. Dan naar school, dan naar de tussenschoolse opvang, dan weer naar school, dan naar de na-schoolse opvang en wordt hij tegen de avond weer opgehaald door een van ons. En dat 3 dagen per week!!!
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer het me tegen de borst stuit. Eigenlijk willen we dit niet. Het lijkt me voor een kind helemaal niet fijn om heen en weer geslingerd te worden tussen opvang en school. Afgezien van het feit wat het allemaal gaat kosten. Het weegt niet af met wat ik verdien.

Al een paar keer hebben vriendlief en ik erover gedacht dat ik tijdelijk ga stoppen met werken. Gewoon om wat rust te creëren in huis. Voor onszelf, maar vooral voor kleine man.
De voor en nadelen worden tegen elkaar afgewogen. Mijn auto dan de deur uit, minder inkomsten etc.

Wie heeft deze stap ook genomen en kan me er iets meer over vertellen wat het je heeft opgeleverd. Waar liep je tegen aan? Wat is je enorm meegevallen? Alle tips zijn welkom.

een heerlijk dagje

vanochtend al vroeg uit de veren, want mijn nieuwe rijbewijs lag te wachten ( niet nieuw, want ik rijd al 20 jaar auto, maar nu wel zo'n makkelijk plastic kaartje dat niet kan scheuren enzo ).
Daarna even naar de stad om een mooi afscheidskado voor mijn collega te halen. na 14 jaar gaat ze onze lokatie verlaten. Ik zal haar enorm missen. Samen veel lief, maar ook zeker leed gedeeld. Mijn uitblijvende zwangerschap en de medische molen, haar verlies van kindje wat slechts 24 weken in haar buik heeft mogen groeien. Samen zijn we volwassen geworden op onze werkplek. Ze krijgt een mooi dienblad dat de kinderen gaan schilderen, met kopjes, koekjes en een pakje koffie erop. Voor al die bakjes troost.

Daarna heerlijk gepoetst, samen met kleine man geverfd, lekker naar het winkelcentrum gefietst om kleine boodschapjes te halen. Kleine man wilde pasta eten. Dus zelf groente uitgekozen, zelf laten snijden en samen heerlijk gegeten. Om 16.00 had ik het eten al klaar. Iets te vroeg, maar vriendlief was ook al thuis, dus om half vijf waren we gewoon al klaar met eten! ook wel eens lekker. Daarna ik de weekboodschappen gehaald. Goed opgelet hoeveel ik kwijt was ( € 65,00 ). Een aantal biologische spullen gehaald. En zometeen kleine man lekker laten douchen en dan naar bed. Een heerlijk ontspannen, produktief dagje.

Daarna de documentaire gekeken 10 x beter over het nep-eten wat we allemaal consumeren. Knijpfruit is gezond, want het is toch fruit?? Kip wat ingespoten wordt met antibiotica, we eten per persoon 38 kilo suiker per jaar in plaats van de 3 kilo vroeger. En ga zo maar door. Het zette me wel aan het denken. In inderdaad, in een tijd waarin alles sneller moet, is met eerlijke produkten koken meer tijdrovend. Dus grijpen we vaker terug naar kant en klaar. Ook wij deden daaraan mee. Maar nu al een hele tijd niet meer. We koken gewoon gezond, af en toe een frietje uit de actifry van Tefal

Ik hoop dat ik daarmee portemonnee en milieu spaar. Maar ook, en dat is de hoofdzaak, onze gezondheid. Ons manneke drinkt nu heerlijke eko-appeldiksap i.p.v. gesuikerde aanmaaklimonade.

Wordt vervolgd.....