Onze favoriete plaatsen

Soms hoeft een leuk uitstapje niet heel veel te kosten, of is het zelfs gratis. Omdat ik het leuk vind om met kleine man op stap te gaan, maar niet het geld heb om elke week naar een pretpark te gaan ( help, ik zou ook gek worden denk ik ) hier onze favoriete plekken:

1. Het Zandbos in Deurne
Een geweldig bos waar een natuurspeeltuin is gecreëerd. Met een picknicktas vol lekkers, oude kleren aan en een kleed mee, vermaken wij ons prima. Heuvels met zwart zand, waar zogenaamd wolven in zitten, grote stokken en boomstammen om hutten mee te bouwen. Wat speeltoestellen en picknickbanken. Meer heb je toch niet nodig.

2. Het Weverkeshof in Nuenen
Een no-nonsens kinderboerderij, waar de prijzen van een kop koffie nog betaalbaar zijn, kinderen er naar hartenlust kunnen rondfietsen op hele oude, gekregen driewielers. Waar ze een biologische moestuin hebben, heerlijke bankjes om je kids in de gaten te houden en de sfeer erg gemoedelijk is. Wij komen er graag.
O'ja, en in de winter brand binnen de houtkachel en is er regelmatig een jamsessie van Ierse muzikanten.

3. het Warandepark in Helmond
Lekker wandelen, fietsen en kijken naar de grote dieren. En in de zomer Muziek in het Park.

4. Dierenrijk in Nuenen
Geen gratis uitstapje, maar wel een hele leuke dierentuin voor gezinnen met kleine kinderen. Het is klein, overzichtelijk en heeft mooie speeltuinen. Op verschillende tijden zijn er verschillende dierenshows.

5. Boerderijdagen
Niets leuker dan een uitstapje te maken naar een boerderij. Leerzaam, leuk en soms ook nog lekker. We zijn al naar een koeienboerderij geweest, rondeel kippenboerderij, en een schaapskooi.

6. kamperen in het bos
niks zo lekkerder dan met een tentje naar het bos te gaan en wakker te worden van het fluiten van de vogels ( en van ons manneke die om 6.30 wakker is ). Geen wifi, geen tv, alleen een kampvuur en elkaar.

En waar gaan jullie graag naar toe?

Oog in oog met.......

Een triceratops

Onze Ridder

Dinosaurus Experience

T-Rex

Onze paleontoloog

Nostalgie

Geweldig, die zou ik graag willen hebben

Indrukwekkend voor ons manneke

ontdekken, hierin ligt het skelet van een haas en konijn

Een kasteel maken van houten blokken

zo zie je er van binnen uit

Tweede paasdag hadden we niet echt plannen. Eerst lekker geluierd en de restanten opgemaakt van het paasontbijt van de vorige dag.

Op internet las ik dat er in het Limburgs Museum een dino-tentoonstelling was. Dat leek ons wel wat. 

Nou, het was echt de moeite waard. Niet alleen Dino's, maar ook de geschiedenis van Limburg, compleet met ridders en kastelen. We hebben genoten.

Buiten zijn is fijn

Lammetjes kijken bij de Schaapskooi in Schijndel

Bijenhotel

paardenbloemen blazen

een Hollands plaatje

er zaten heel veel kevers in de bomen. Die zijn aan het overleggen, zei ons manneke.

Mooie Brabantse landschap

Wat zou hier uit komen?

Mijn tomatenzaailingen

Echt zo'n mooi boek.

De conifeer werd gekapt. Ons manneke ging de jaarringen tellen

beukenboompje

rucola, lekker zeg.

worteltjes in de mini-moestuin

lente-ui in de minimoestuin

de eerste erwten komen omhoog

alles komt in volle bloei

bloesem van de kersenboom

Nooit gedacht dat ik het zo fijn zou vinden om buiten te zijn. Ons manneke is ook zo graag buiten. Werken in de tuin, ravotten in de bossen, spelen op het veldje. Gelukkig maar, buiten is ook zoveel te ontdekken. De mini-moestuin bij mij thuis begint vorm te krijgen, die bij mijn moeder lukt ook redelijk. 

Er is alleen 1 grote nadeel van het tuinieren........ik heb echt een gigantische fobie voor wormen, slakken en ander gespuis. Al van kinds af aan. Dus als ik een worm tegenkom, dan loop ik even een blokje om en hoop dat hij snel de grond weer in gaat. En ik weet het, het zijn nuttige beesten, onmisbaar  voor een goede tuin. Ik denk niet dat die fobie ooit overgaat. Helaas.

Kinderpraat

Ik heb een manneke met een levendige fantasie, en een hoofd vol praatjes.
Hij praat de hele dag door, tegen mij, tegen bekenden en vreemden. Maar ook in de klas houdt hij zijn mond niet altijd en praat hij voor zijn beurt. Toen ik vroeg waarom hij dat deed, kreeg ik als antwoord;" mijn stembanden kunnen niet zien dat ze nog niet aan de beurt zijn."

Ons manneke vroeg waarom we op de aarde plakten. We legden hem uit dat dat komt door de zwaartekracht.
Toen hij tijdens het stoeien viel riep hij;" ik geloof dat hier de zwaartekracht opgehouden is."

" Mama, mag ik je borsten bedanken? Voor al de lekkere melk toen ik een baby was?"

Temple Grandin (Trailer)

Afgelopen week ging ik met mijn schoonzus naar een indrukwekkende film. Afgelopen week was het de week van het autisme. Ik vond het indrukwekkend omdat in mijn omgeving enkele mensen gediagnosticeerd zijn. Het is soms moeilijk om je in te leven in hun leefwereld.
Voorafgaand aan de film kregen we een inleiding door een kinder/jeugdpsychiater die vertelde dat de wereld waarin we nu leven soms te snel en te overprikkeld is voor sommige mensen, met name voor autisten. Dat denk ik ook wel. Kinderen krijgen behoorlijk wat prikkels te verwerken. Denk aan de indoorspeeltuinen, pretparken, WII's , N.intendo's enz.
Af en toe gewoon heerlijk naar het bos gaan, of gewoon thuis, samen, is ook zo belangrijk. De film heeft me wel aan het denken gezet.

Een gesprekje op school.....

Ik had vandaag een gesprek op school. Niet zomaar een 10 minutengesprek, nee, een heus gesprek met de juf. Stom misschien, maar ik was best wel zenuwachtig daarvoor. Het voelde alsof ik op het matje moest komen. Ik wist ook helemaal niet welke kant het gesprek op zou gaan.
Allerlei rampscenario's gingen in mijn hoofd aan de haal. Zou het zijn omdat hij al best veel met lezen en schrijven bezig is, zou het zijn dat er veel op hem gemopperd wordt?

Nou, zo spannend was het uiteindelijk niet. Ons manneke is een heel open en enthousiast manneke. Af en toe misschien Te open en enthousiast. Een hele mooie eigenschap. Met vreemde mensen heeft hij de meest mooie gesprekken. Hij stapt er gewoon op af en doet zijn verhaal. Zo ook in de klas. Maar daardoor vergeet hij regelmatig dat er afspraken zijn over op je beurt wachten. Zijn redenering: " mijn stembanden zien niet dat ik nog niet aan de beurt ben".

Ook verteld hij regelmatig aan de juf dat hij haar zo lief vindt.

Als hij een werkje af heeft dan wil hij dat aan iedereen laten zien. Maar de regel is dat je aan je tafel blijft zitten. Best moeilijk als je enthousiast bent.

En de interactie met een ander kind verloopt niet zo soepel. Ons manneke probeert op allerlei manieren leuk te doen om de ander aan het lachen te krijgen. We proberen hem nu wel te leren dat hij gewoon zichzelf moet zijn. Want het is gewoon een heel lief manneke.

Kortom, ik was best tevreden met het gesprek. En ons manneke.........laat hem lekker spontaan blijven en laten ze dat niet van hem afpakken.