Wat hebben we afgelopen vrijdagavond gelachen. Met vriendlief, een oom en tante, togen we naar het theatertje van mijn geboortedorpje. Sneeuw en ijzel trotserend, een slaapzak op de achterbank, want je weet maar nooit.
Je moet weten dat mijn geboortedorpje op de grens met België ligt. De zaal zat dan ook aardig gevuld met onze Zuiderburen. En ook al is ons dorpje niet zo groot, heb ik gewoon bijna geen bekenden gezien.
Maar toch, we kwamen voor Els.
De voorstelling heette "Niet geschikt als moeder". Hilarisch, zoals ze een tennismadam neerzet, een begrafenisonderneemster, kleine Elske en een foetus in de baarmoeder.
Maar ook ontroerend hoe ze zeer kwetsbaar haar laatste liedje zingt. Een voorstelling met vooral veel lach, maar ook klein beetje een traan. Zeker omdat we zelf in de medische molen hebben gezeten. Dan heeft deze voorstelling een andere lading. Neemt niet weg dat we gewoon enorm genoten hebben hoor.
Haar boek heb ik al meerdere malen verslonden:
Het geeft me een aantal inzichten in het leven. En ook haar nieuwste boek heb ik inmiddels besteld.
Ik ben fan. Jammer dat ze in Nederland niet wat meer doorgebroken is. En ook al gaat het soms in rap Vlaams, dat kan ik gelukkig goed verstaan.
