woensdag 16 december 2015

De hel die Wii heet

Sinds Sinterklaas is kleine man de trotse eigenaar van een Wii. Lang heb ik het tegen kunnen houden. Al dat ge-game vind ik voor een kind maar niks. Teveel prikkels, geen interactie met elkaar en erg solistisch waren mijn gedachten. Maarja, hij was echt de enige in zijn vriendengroepje die nog geen spelcomputer/ eigen tablet of zelfs een Iphone ! had ( we praten hier over kinderen van 6 jaar! ) Dus toen we op Marktplaats een leuke aanbieding zagen, was ik om. Een Wii compleet met de felbegeerde Skylanders, wat Mario-spellen en voor papa en mama een Balancebord. En dat alles voor een heel zacht prijsje.



Sinterklaasavond was geweldig. De hele familie was er. Kleine man genoot van het gezelschap. En toen ook nog zijn kado uitgepakt werd, was het feest compleet. Een groter plezier konden we hem niet doen. 

Maar sindsdien is er elke dag strijd. Strijd over hoelang hij op de Wii mag, boos dat hij afgesloten moet worden, boos dat je om 7.00 's ochtends nog echt niet achter dat ding mag. Redenen waar ik eigenlijk vantevoren al bang voor was.
Nu heeft hij ook de pech dat hij een moeder heeft die bewust om wil gaan met schermtijd. Ik weet dat kinderen van vriendinnen veeeeel langer achter een schermpje zitten.
Dus deze week gaat hij niet aan, en hebben we gisteren heerlijk een bordspel samen gedaan, met de lego gebouwd, met de Kapla een bouwwerk gemaakt. Met papa met de strijkkralen aan de gang gegaan en gewoon genoten van elkaars gezelschap.


( en ja, mama gaat ook kritisch nadenken over haar schermtijd! )

Hoe doen andere ouders dat? ervaren jullie ook de strijd tussen schermtijd en speeltijd?

2 opmerkingen:

  1. Ja en nee. Met het wegdoen van de tv is er al één scherm minder om ruzie over te zoeken. Wel is er nog een spel (Tanky Online) dat veel door klasgenoten gespeeld wordt. Hij mag max een half uur, maar pas nadat er minimaal een half uur tot drie kwartier huiswerk is gemaakt. Verder nagenoeg geen vraag naar Ipad-spelletjes (meer) en verder is er niets in huis. Duidelijke richtlijnen en strak bij je plan blijven zijn denk ik in deze erg prettig. Voor zowel jou als de kleine man.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben niet echt van de strakke schermtijden, TENZIJ het mis gaat (dus als huiswerk niet gemaakt, kind er niet goed reageert emotioneel of als het de spuigaten uitloopt... ) Op een bepaald moment komen ze vanzelf wel weer beneden om iets anders te doen als het spel niet helemaal gloedje-nieuw meer is :-) Een paar voorzichtige duwtjes in de goede richting willen ook wel eens helpen trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen