Al even niets geschreven op dit blog. Mijn inspiratie is weg en eigenlijk heb ik niet zoveel te melden vind ik.
Maar misschien hebben jullie tips over de opvoeding van kleine peuterpubers.
Sinds een aantal dagen wil kleine man 's nachts niet meer slapen. Rond 02.00 wordt hij wakker omdat hij ergens in de verte een trein hoort. Inderdaad, als je heel goed luisterd dan hoor je een klein beetje het ruisen van de trein op de rails. Maar een herrie? Nou nee.
In het begin gingen we erop in met het gevolg dat hij tussen ons in kwam te liggen. Dat is ook niet de oplossing.
Maar nu zitten we dus met een klein monstertje die weigert te slapen. Gisteren van pure vermoeidheid en ellende een potje staan janken naast zijn bed. Smekend of hij aub wilde gaan slapen. Pas na 1,5 uur gaf hij eraan toe.
Meestal maken we vantevoren een afspraak dat er in bed niet gehuild en niet geschreeuwd mag worden en dat je niet van elk geluidje hoeft te schrikken. Dan is het braaf ja en amen. Maar nu is meneertje al weer een klein uurtje aan het schreeuwen, ben ik er al twee keer geweest en probeer mijn poot stijf te houden.
Ook al werk ik al zo lang met kinderen, soms ben je zelf ook machteloos en weet je het allemaal even niet meer.
Ik wens mezelf een fijne nachtrust toe, en jullie hopelijk ook.
Hoi Brabants Meiske,
BeantwoordenVerwijderenUiteraard heb ik de wijsheid niet in pacht, maar ik heb wel ervaring hiermee.:-(
Wat ons destijds werd aangeraden door het consulatiebureau: als je kind huilt, ga er even naar toe, aai over het hoofd en loop weer weg. Doe dit totdat het kind begrijpt dat het echt niet uit bed mag maar dat jij er wel voor hem of haar bent. Neem je kind niet mee naar beneden of naar je eigen kamer.
Ik wens je veel succes! Sterkte met de moeheid! En bedenk...ook dit is maar een periode, het gaat weer over. Als ze 17 jaar zijn slapen ze echt liever in hun eigen bed.
Hou je taai, je kunt het!
groeten van M.
mijn oma zei altijd, ze slapen wel in der eigen bed voor ze 18 zijn........hoor het als plat tilburgs.....ik kan je geen wijze tips geven alleen de rust die mijn oma mij probeerde te geven......het gaat voorbij........
BeantwoordenVerwijderenO wat herken ik dit.
BeantwoordenVerwijderenMijn dochter heeft de eerste 2 jaar heel veel s´avonds en s´nachts gehuild.
En iedereen weet een oplossing maar niets helpt.
Gelukkig gaat het nu goed maar als ze even weer slechter slaapt, slaat de schrik me om het hart.
Je kunt er weinig aan doen, niet te veel aandacht aan geven en een poosje laten huilen(wat ook weer nachtrust kost).
Ik hoop voor je dat hij snel weer lekker doorslaapt.
Ik geef dochterlief nu 2 tabletjes melatonine voor het beter doorslapen(dit is een lichaamseigen stof en dus niet verslavend).
Als het dus echt niet lukt kun je dat ook proberen.
Liefs Herma
Groeten Herma
Is inderdaad lastig. Een vriendin van me had hetzelfde probleem. Haar werd aangeraden om haar kindje 's nachts wakker te maken. Ze raken dan uit hun ritme en dat kan ervoor zorgen dat er daarna weer een ritme in komt. Vraag me niet hoe dit komt maar bij haar heeft het in ieder geval wel gewerkt.
BeantwoordenVerwijderenWeet ook niet of jullie menneke 's middags nog naar bed gaat maar mocht dit het geval zijn dan kan het ook zijn dat hij dat slaapje niet meer nodig heeft.
Hopelijk heb je iets aan alle tips. Blijf in ieder geval je gevoel volgen dan zit je altijd goed. Succes ermee!