woensdag 5 september 2012

Overpeinzingen

Grote man en kleine man zijn samen op pad. Mams gaat zometeen met vriendinnen uit eten bij de Japanner ( een menuutje van € 38,- nu voor € 19,-. Dat is mooi meegenomen ). En dus gaan mijn mannen samen eten bij de plaatselijke friettent. Ook leuk, een vader/zoon moment.

De laatste paar dagen weer wat blogs kunnen lezen. En dat zet je vaak weer aan het denken. Met name over het consumeren, of het over-consumeren.
Ik beschouw mezelf wel als een consument. Ik hou van reclamefilmpjes, ben daar best gevoelig voor. Ik hou van leuke kleren, met name de D.IDI en de E.SPRIT zijn favoriete winkels. Maar ook een paar mooie laarzen, of een leuke tas laten me niet onberoerd. Maar ook in de supermarkt zie ik de nieuwe produkten vaak staan.
Maakt mij dat een gelukkiger of een beter mens? Ik denk het niet. Want eenmaal die leuke nieuwe broek, of die mooie nieuwe laarzen gekocht, bekruipt me na een paar weken weer het gevoel weer iets te moeten kopen. Kopen maakt soms even gelukkig.
Maar waar gaat het in het leven eigenlijk om? Wat wil ik op mijn 80e kunnen vertellen? Wat wil ik meegeven aan mijn kleine man die nog aan het begin van zijn leventje staat?

Ik wil hem allereerst leren dat met geld niet alles te koop is. Dat de leuke dingen in het leven niet altijd gepaard gaan met geld en dat hij moet genieten van wat hij heeft. En dat is soms best moeilijk. Als ik dan hoor dat vrienden weer naar de E.fteling zijn geweest, of een dierentuin zo leuk vonden dat ze maar meteen een abonnement hebben aangeschaft.
Wij vinden dat dat soort momenten speciaal moeten zijn. Dat je ook moeten kunnen genieten van een mooie fietstocht, met eigen besmeerde broodjes. Of een leuke speeltuin, of gewoon naar de kinderboerderij.

Maar ook voor mezelf geldt dat ik eens moet leren te kijken naar wat ik heb, en niet naar wat ik niet heb. Ik heb een kast vol kleren, nog best wel wat schoenen en laarzen. Daar moet ik het voorlopig maar eens mee doen. Kijken of dat rust geeft in mijn hoofd.
En het geld wat ik bespaar, hoop ik, gaat in onze spaarpot, voor hopelijk ooit een keer een verre reis met ons gezinnetje.

1 opmerking:

  1. Volgens mij is jouw conclusie zo gek nog niet...

    En verder is het denk ik inderdaad handig dat jouw zoon leert blij te zijn met "kleine" dingen. Wij hebben dat ook altijd getracht bij onze kinderen en ik kan er écht van genieten dat ze die dingen ook nu nog opmerken!!

    BeantwoordenVerwijderen