Afgelopen week hadden we vakantie, carnavalsvakantie. Waar andere mensen druk waren met verkleden en bier drinken, deden wij......niet veel eigenlijk. We reden een weekendje naar lieve vrienden in Friesland waar we heerlijk bijgekletst hebben. Leuk om te zien dat zij met dezelfde dingen bezig is als ik. Ik heb weer een hoop inspiratie opgedaan.
Op maandag en dinsdag moest ik werken en genoot ons manneke van oma-liefde.
Hij kreeg een verwendag van oma. Dat wil zeggen, er gewoon zijn en af en toe iets lekkers in zijn mondje.
De rest van de week was ik vrij. Waar vriendinnen druk waren met allerlei aktiviteiten met hun kinderen en andere moeders, bleven klein manneke en ik gewoon thuis. Een vriendje van hem ging, na een paar dagen carnaval, vervolgens bowlen, zwemmen, binnenspeeltuin etc. En dat alles in een weekje.
Vaak worden we al niet meer meegevraagd, omdat ze weten dat ik dat allemaal niet nodig vindt. Maar het maakt me ook onzeker. Zijn zij niet meer leuk en interessant genoeg, ontzeg ik mijn kind niet teveel, is het normaal dat je je kind alsmaar op sleeptouw neemt?
Het is niet dat we helemaal niets hebben gedaan. We gingen samen even naar de bibliotheek waar hij mooie boekjes uitkoos en dronken samen een kopje koffie ( hij appelsap ) bij ons favoriete koffiehuisje.
Zijn vriendinnetje van het kinderdagverblijf kwam een middagje spelen. Dolle pret, want ondanks dat ze door de afstand elkaar maar een paar keer per jaar zien, is de klik er nog steeds. We bakten samen cupcakes, we zijn twee uurtjes naar en binnenspeeltuin geweest omdat het te slecht was om naar de bossen te gaan.
We hebben samen gepoetst, gespeeld en ook lekker niets gedaan. En het deed hem zo goed.
Hoe gaan jullie om met allerlei aktiviteiten buitenshuis?
