minimoestuin thuis

De eerste tekenen van onze minimoestuin worden zichtbaar.

rucola,en aan de rechterkant ui en de linkerkant mini-wortel

uien

kers

kersenboompje

beukenoot

beukenboompje

tomaatjes

brandnetelgier

klaar om gevuld te worden

Nu wil ik nog wat bakken gaan vullen. Iemand tips waarmee ik het het beste kan vullen. Makkelijke groenten in een pot of bak? Bij mijn moeder gaan we meer zaaien, want daar hebben we ook meer plaats.

hebben jullie dat nou ook.......

dat je af en toe zo ontzettend er van baalt dat je elke minuut op je mooie smartphone zit te kijken of er al weer berichtje van F.acebook binnen is gekomen, of dat je even op je T.witter account moet kijken om maar niets te hoeven missen, of dat je bij elk bliepje/piepje of ander geluidje meteen opveert????
IK WEL!!!

Erg toch, dat dat ding je hele leven voortaan bepaalt. Dat je denkt niet meer zonder te kunnen. Dat je sociale leven voortaan op een schermpje te zien is.

En wat mis ik nu eigenlijk? Dat vriendin A. is gaan shoppen, vriendin B. een lazy saturday heeft en een vage kennis van vroeger eindelijk een leven heeft gehaald bij dat stomme spelletje C.andy Crush, waar je elke week een uitnodiging van krijgt, EN WAAR IK DUS NIET AAN MEE DOE.

Aan de andere kant geeft F.acebook me ook een kijkje in andermans keuken, moestuin, privéleven van verre vrienden en ontmoetingen met oude bekenden. Ook wel heel waardevol.

Daarom ga ik maar eens het experiment aan. Wat eigenlijk denk ik dat ik best wel verslaafd ben aan dat schermpje. En zo'n signaal wil ik helemaal niet meegeven aan mijn kind. Niet dat ik de hele dag door op dat ding zit, echt niet, en ik ben veel bezig met mijn kindje, maar het kan wel een heel stuk verminderd worden.

Zal het me gaan lukken??? Om op een vast moment even mijn smartphone te pakken en de rest van de dag het gewoon te laten liggen. Niet op te veren bij het bliepje???
Ik hou jullie op de hoogte.

Het begin van onze moestuin

Het begin van onze moestuin is een feit. Vandaag heerlijk in de tuin gewerkt, samen met mijn moeder en mijn zoontje. Vriendlief kon helaas niet mee.

tuin egaliseren en onkruid plukken

zoontje helpt ook mee

De kas in mijn moeder's tuin

allerlei zaden

In de kas, noppenfolie tegen de vorst

composthoopje

allerlei soorten somaten

komkommers

augurken

bosui in de volle grond

meiraap in de volle grond

mijn moeder in haar element, in de tuin

mijn moeders tuin

zoontje heeft geschreven " wortol " Geweldig, net 5 en al zelf willen schrijven

peultjes zaaien, hond kijkt toe

En nu maar hopen dat het iets wordt. Aan enthousiasme en inzet geen gebrek.
Nu al twee dagen heerlijk buiten geweest. Gisteren gespeeld in het bos en vandaag in de tuin. Mijn doel voor 2014 " meer naar buiten " gaat zeker lukken zo.

Zelfvoorzienend leven??????

Wat zou dat heerlijk zijn, zelfvoorzienend te kunnen leven. In eigen onderhoud te kunnen voorzien, niet afhankelijk te zijn van gas, water, electriciteit, en de grote supermarkten. Zelf je brood bakken, kleding maken, groente verbouwen, noem maar op. Een soort van Little House on the prairie idee, zeg maar.
Ook niet afhankelijk te zijn van je werkgever. Niet bang zijn dat je binnenkort op straat komt te staan en niet 1,2,3 een ander baan kunt vinden. Dat je gewoon je vaste lasten kunt betalen, af en toe leuke dingen kunt doen en genieten van de kleine dingen in het leven.
Niet meedoen met de rat-race, niet meedoen met alle grillen, maar je eigen koers gaan varen.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn baan leuk hoor. Ik geniet van de kinderen om me heen, ik heb een hele fijne collega en ook het werk an sich is leuk. Maar ook in onze branche is niets zeker. Gedwongen ontslagen, reorganisaties enz. Zaken die me af en toe wel benauwen.
Ik had vorige week een crematie van een oom van me. Heel zijn werkend leven gewerkt bij dezelfde werkgever. Dat maak je tegenwoordig niet meer mee. Ik werk nu ongeveer 16 jaar bij dezelfde werkgever. Althans, als je de fusie niet meerekent. Maar al 16 jaar tuf ik op en neer naar hetzelfde gebouw waar ik een soort van Juffie ben.

Om een kleine stap te gaan maken, ga ik morgen met mijn moeder een moestuin beginnen. Mijn moeder heeft een enorme tuin, met een kas erin en een stuk braakliggend grond. Daar scharrelde voorheen de kippen rond, maar nu ligt het er verlaten bij. Morgen gaan we de grond bewerken, voorzaaien en de kas schoonmaken. Heerlijk werk, lekker buiten.
Ik merk dat ik steeds meer de behoefte voel om naar buiten te gaan. Het geeft me letterlijk lucht, mijn hoofd wordt leeggemaakt en minder prikkels om me heen. Het lijkt wel of ik volwassen wordt :-)

Vandaag met zoontje en vriendje en papa van vriendje weer de bossen aangedaan. De jongens konden hun gang gaan, vader en ik wat bij kletsen. Heerlijk als ze met niets zichzelf kunnen vermaken. Zo belangrijk in deze tijd van schermpjes, Ipads, Ipods en Iphones. Nu zit kleine man overigens wel even achter een schermpje, net als zijn moeder.